Co to jest SOLAS i dlaczego jest tak ważna?

Międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS) to międzynarodowy traktat morski, który wymaga od państw-sygnatariuszy zapewnienia, że statki pływające pod ich banderą spełniają minimalne normy bezpieczeństwa w zakresie konstrukcji, wyposażenia i eksploatacji.

Narodziny SOLAS

W 1914 r. pierwsza wersja konwencji SOLAS została przyjęta w odpowiedzi na zatonięcie statku RMS Titanic. Określała ona liczbę łodzi ratunkowych i innego sprzętu ratunkowego, a także procedury bezpieczeństwa, w tym ciągłe wachty radiowe. Traktat z 1914 roku nigdy nie wszedł w życie z powodu wybuchu I wojny światowej. Nowe wersje zostały przyjęte w 1929, 1948, 1960, 1974, 1988, 2011, 2015 i 2016 roku.

Prawidło SOLAS XI-1/7 weszło w życie 1 października 2016 roku. Rozporządzenie to wymaga przewożenia odpowiedniego przyrządu lub przyrządów do testowania atmosfery w przypadku wejścia do zamkniętej przestrzeni. Te przenośne urządzenia testujące nie są częścią osobistego wyposażenia ochronnego (PPE), ale częścią wyposażenia statku. Będą one używane do testowania zamkniętych przestrzeni z zewnątrz, aby upewnić się, że można do nich bezpiecznie wejść i będą obejmować co najmniej następujące gazy: tlen, łatwopalne gazy lub opary, tlenek węgla i siarkowodór. Należy zapewnić odpowiednie środki do ich kalibracji.

IMO (Międzynarodowa Organizacja Morska) stworzyła wytyczne, aby pomóc właścicielom i operatorom wybrać odpowiednie instrumenty testowe, zawarte w okólniku MSC./Circ.1477. Właściciele, operatorzy i zarządcy statków powinni upewnić się, że posiadają odpowiednie przyrządy od czasu wejścia w życie rozporządzenia SOLAS XI-1/7. Obecnie będą one poddawane przeglądowi w ramach przeglądu bezpieczeństwa statku towarowego lub pasażerskiego. Należy pamiętać, że prawidło SOLAS III/19 wymaga, aby członkowie załogi uczestniczyli w ćwiczeniach wejścia do zamkniętej przestrzeni i ratownictwa na pokładzie statku co najmniej raz na dwa miesiące.

Niniejsze wytyczne zostały opracowane w celu ułatwienia wyboru przenośnego urządzenia do badania atmosfery w przestrzeniach zamkniętych zgodnie z wymaganiami prawidła XI-1/7 konwencji SOLAS. Należy je odczytywać w połączeniu z tym prawidłem SOLAS i zmienionymi zaleceniami dotyczącymi wchodzenia do przestrzeni zamkniętych na pokładach statków morskich (rezolucja A.1050(27)). Nie mają one stanowić normy wydajności dla takiego wyposażenia.

Należy zauważyć, że biorąc pod uwagę trzy specyficzne cechy i operacje statków, w zamkniętych przestrzeniach mogą występować dodatkowe zagrożenia atmosferyczne, które mogą nie być wykrywane przez urządzenie zalecane do wyboru zgodnie z niniejszymi wytycznymi, aw takich przypadkach, jeśli są znane, należy mieć przy sobie dodatkowe odpowiednie instrumenty.

Ogólne

Niniejsze wytyczne IMO odnoszą się do przyrządu używanego do testowania atmosfery w zamkniętej przestrzeni przed wejściem i w odpowiednich odstępach czasu po tym, aż do zakończenia wszystkich prac. Nie odnoszą się one do osobistego detektora gazu, który ma być noszony przez osobę znajdującą się w zamkniętej przestrzeni.

Przyrząd powinien być zdolny do zdalnego pobierania próbek i wykrywania wszystkich gazów, dla których został zaprojektowany, bez zakłóceń ze strony atmosfery lub innych właściwości przestrzeni.

Po uruchomieniu urządzenie powinno wykonać "autotest", który wskaże, że mechanizm działa prawidłowo.

Przy wyborze przyrządu należy wziąć pod uwagę wymagania dotyczące szkolenia. Testy atmosfery powinny być wykonywane wyłącznie przez przeszkolony personel.

Mierzone gazy i opary

Urządzenie powinno być zdolne do pomiaru i wyświetlania stężeń

1. Tlen
2. Łatwopalne gazy lub opary (%LEL)
3. Tlenek węgla
4. Siarkowodór

Przyrząd powinien wyraźnie i jednoznacznie wskazywać, który gaz lub opary mierzy (zwracając uwagę, że wyświetlacz może być przełączany lub dostępny w menu). Jeśli przyrząd jest wyposażony w funkcję alarmu, powinien on aktywować się na odpowiednim poziomie określonym przez administrację państwa bandery.

Testowanie atmosfery zamkniętych przestrzeni na pokładzie statków

Czujka powinna być odpowiednio zabezpieczona, z uwzględnieniem środowiska i temperatur, w których ma pracować.

• Urządzenie powinno być łatwe do przenoszenia.
• Urządzenie powinno być odpowiednio zabezpieczone przed wnikaniem pyłu i wody.
• Minimalna żywotność baterii urządzenia (przy użyciu świeżych baterii zalecanego typu) powinna wynosić 10 godzin.
• Urządzenie powinno być iskrobezpieczne.
• Wyświetlacz urządzenia powinien być czytelny w każdych warunkach oświetleniowych.

Kalibracja

Instrukcje producenta powinny zawierać jasno określone wymagania dotyczące kalibracji. Jeśli przyrząd jest wyposażony w alarm lub funkcję wyłączania, która aktywuje się w przypadku przekroczenia interwału kalibracji producenta, nie powinno to uniemożliwiać działania przyrządu podczas rzeczywistego użytkowania, a urządzenie nie powinno uruchamiać się ponownie po aktywacji alarmu lub funkcji. Interesuje Cię, jak działa kalibracja detektora gazu? Nasz specjalista napisał niedawno post na temat kalibracji detektorów gazu.

Instrukcja obsługi

Detektor powinien posiadać instrukcję opisującą jego funkcje i alarmy oraz wyjaśniającą sposób jego kalibracji, obsługi i konserwacji. Informacje zawarte w tej instrukcji powinny być dostępne w języku roboczym statku. SEMA Gases dostarcza gazy zakresowe do kalibracji wszystkich marek i typów urządzeń do wykrywania gazów, które spełniają wymagania SOLAS. Poproś naszego specjalistę o osobistą poradę.