Το ασιατικό φυτοπλαγκτονικό φύκος Odontella (Biddulphia Sinensis) είναι ένα είδος που πιθανώς δεν έχετε ξανακούσει. Όμως λόγω αυτού του μικροσκοπικού ψαριού όλοι πρέπει να αλλάξουν τις διαδικασίες διαχείρισης του έρματος. Μετά από 14 χρόνια περίπλοκων διαπραγματεύσεων μεταξύ των κρατών μελών του ΙΜΟ, η Διεθνής Σύμβαση για τον έλεγχο και τη διαχείριση του έρματος των πλοίων και των ιζημάτων(Σύμβαση BWM) εγκρίθηκε με συναίνεση σε διπλωματική διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην έδρα του ΙΜΟ στο Λονδίνο στις 13 Φεβρουαρίου 2004. Με απλά λόγια, στις 8 Σεπτεμβρίου 2017, όλα τα νέα πλοία πρέπει να διαθέτουν σύστημα επεξεργασίας υδάτινου έρματος επί του πλοίου. Τα παλαιότερα πλοία πρέπει να έχουν εγκαταστήσει και να λειτουργούν αυτό το σύστημα όταν λήξει η ημερομηνία του πιστοποιητικού IOPP.
Από την πρώτη κατασκευή πλοίου με χαλύβδινο κύτος, το νερό έρματος χρησιμοποιείται για να αποκτήσει σταθερότητα και να ρυθμίσει ένα ποντοπόρο πλοίο με τέτοιο τρόπο ώστε το πλοίο να εξακολουθεί να είναι σε θέση να κάνει ελιγμούς όταν το πλοίο βρίσκεται σε κατάσταση έρματος. Οι δεξαμενές διπλού πυθμένα και οι πλευρικές δεξαμενές γεμίζουν με θαλασσινό νερό. Συχνά, το θαλασσινό νερό λαμβάνεται στο λιμάνι αναχώρησης και αδειάζει στο λιμάνι άφιξης.
Παρόλο που το έρμα είναι απαραίτητο για την ασφαλή και αποτελεσματική λειτουργία της σύγχρονης ναυτιλίας, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά οικολογικά, οικονομικά και υγειονομικά προβλήματα λόγω του αριθμού των ειδών που μεταφέρονται στο έρμα των πλοίων. Αυτά περιλαμβάνουν βακτήρια, μικρόβια, μικρά ασπόνδυλα, αυγά, κύστεις και προνύμφες διαφόρων ειδών. Τα μεταφερόμενα είδη μπορεί να επιβιώσουν και να δημιουργήσουν αναπαραγωγικό πληθυσμό στο περιβάλλον υποδοχής, να γίνουν εισβολείς, να υπερνικήσουν τα ενδημικά είδη και να πολλαπλασιαστούν σε διαστάσεις παράσιτου.
Οι επιστήμονες αναγνώρισαν για πρώτη φορά τα σημάδια της εισαγωγής εξωτικών ειδών μετά τη μαζική εμφάνιση του ασιατικού φυτοπλαγκτονικού άλγους Odontella (Biddulphia Sinensis) στη Βόρεια Θάλασσα το 1903. Όμως, μέχρι τη δεκαετία του 1970 η επιστημονική κοινότητα άρχισε να επανεξετάζει λεπτομερώς το πρόβλημα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Καναδάς και η Αυστραλία ήταν μεταξύ των χωρών που αντιμετώπιζαν δυσκολίες με τα χωροκατακτητικά είδη και έθεσαν τις ανησυχίες τους υπόψη της Επιτροπής Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος του ΙΜΟ (MEPC).
Μετά από χρόνια τέτοιας μπαλαδοποίησης, οι άνθρωποι ανακάλυψαν ότι οι μικροοργανισμοί που ζουν στο θαλασσινό νερό δεν μπορούσαν να μεταφερθούν προς ένα λιμάνι προορισμού, επειδή αυτό βλάπτει τα οικοσυστήματα. Το 2004 ο ΙΜΟ (Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός) παρουσίασε τη Σύμβαση για τη διαχείριση του έρματος για την αυστηροποίηση των κανόνων σχετικά με την απώλεια έρματος στη θάλασσα ή στο λιμάνι. Τα πλοία είναι πλέον υποχρεωμένα να διαθέτουν επί του σκάφους σχέδιο διαχείρισης του έρματος και βιβλίο καταγραφής του έρματος για να καταγράφουν πότε παίρνουν ή χάνουν νερό έρματος.
Από τις 8 Σεπτεμβρίου 2017, όλα τα νέα πλοία πρέπει να διαθέτουν σύστημα επεξεργασίας υδάτινου έρματος. Τα παλαιότερα πλοία πρέπει να έχουν εγκαταστήσει και να λειτουργούν αυτό το σύστημα όταν λήξει η ημερομηνία του πιστοποιητικού IOPP. Ο έλεγχος του κράτους λιμένα είναι ο κυβερνητικός φορέας που επιβλέπει αυτή την πτυχή.
Εμείς στο GMS Instruments γνωρίζουμε ότι ο κίνδυνος από τη λανθασμένη εκκένωση του έρματος μπορεί να είναι τεράστιος. Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας βοηθήσουμε σε κάθε ερώτηση σχετικά με προϊόντα που διευκολύνουν τον έλεγχο της κατάστασης του νερού έρματος, όπως το CMT Ballast Water Test Kit. Με αυτό το κιτ, είναι δυνατόν να αποφασίσετε γρήγορα και απλά αν το νερό έρματος έχει υποστεί σωστή επεξεργασία. Η Port State Control εργάζεται ήδη με αυτά τα κιτ. Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα συστήματα έρματος; Ζητήστε τη βοήθεια του ειδικού μας!